چگونگی و روش رقابت در صنایع تولیدی و خدماتی

بهبود اثربخشی و کارایی در حوزه تولید، پس از گذشت چندین سال، در اواخر دهه ۱۹۷۰ و اوایل دهه ۱۹۸۰ به وقوع پیوست. در آن زمان، پس از اینکه بسیاری از نخبگان این صنعت به این نتیجه رسیدند که تولید به وضعیت “مرده” نزده است، آمریکا و سایر کشورهای صنعتی شاهد یک تحول چشمگیر در زمینه بهبود کارایی و بهره‌وری تولید گردیدند. این تحول گسترده نه تنها بر شرکت‌های تولیدی بلکه بر صاحبان کسب و کار نیز تأثیرات قابل توجهی داشت.

ریچارد شونبرگر، مشاور برجسته صنعت تولید، تأکید داشت که شرکت‌های آمریکایی در دهه ۱۹۶۰ و اوایل دهه ۱۹۷۰ موفق شدند به وضعیت مطلوبی دست یابند. او با استفاده از یک سنجه ساده و گردش موجودی، توانست تغییرات رقابتی در شرکت‌های تولیدی آمریکا را تجسم نماید. همچنین نشان داد که از میان دهه ۱۹۷۰، چگونه بیشتر شرکت‌ها توانستند عملیات خود را بهبود بخشیده و به کارایی بالاتری دست یابند.

عوامل مختلفی موجب بهبود کارایی و سودآوری در حوزه تولید گشته‌اند. چرا که بسیاری از شرکت‌ها در ایجاد یک ویژگی رقابتی موفق عمل کرده‌اند؟ در اینجا، پنج عامل کلیدی که نقش مؤثری در بهبود عملکرد تولیدی بسیاری از شرکت‌ها ایفا کرده‌اند را ذکر می‌کنیم و پس از بررسی هر یک از این موارد، ایدئولوژی مدیریتی پس از آن توضیح داده می‌شود.

افزایش رقابت در صنایع خدماتی و تولیدی

افزایش رقابت در صنایع تولیدی و خدماتی، همچون تناقضات بین رقبای داخلی و خارجی، بسیاری از شرکت‌ها را به ایجاد آگاهی لازم در زمینه بهبود کارایی و افزایش بهره‌وری در عملیات تولید ترغیب می‌کند. یکی از مثال‌های برجسته این رقابت، تأثیر عملکرد رقابتی تولیدکنندگان خودروهای ژاپنی بر صنعت خودروی ایالات متحده است. همچنین، رقابت فزاینده در سایر صنایع نظیر صنایع شیمیایی، الکترونیک، و محصولات مصرفی نیز این وضعیت را تشکیل می‌دهد. این چالش‌ها تولیدکنندگان را به بازنگری در فعالیت‌های خود و ایجاد یک سازمان یادگیرنده ترغیب می‌کند که منجر به پیشرفت چشمگیر در بهره‌وری و عملکرد آنان شده است.

یکی از عوامل کلیدی در افزایش رقابت در صنایع تولیدی و خدماتی، وجود فناوری است که نقش بسیار حیاتی در توسعه صنایع ایفا نموده است. با افزایش بهره‌گیری از فناوری توسط شرکت‌های جدید به منظور بهبود کیفیت تولید و محصولات ارائه شده، شرکت‌های سابق نیز در معرض تأثیرات فضای رقابتی قرار گرفته‌اند. آن‌ها برای حفظ سهم بازاری خود در فعالیت‌های تولیدی، تلاش بیشتری در جهت بهره‌گیری از فناوری و بهبود عملکرد خود انجام داده‌اند.

تاثیر بهبودی بهره وری برای رقابت در صنایع تولیدی و خدماتی

با توجه به افزایش رقابت در صنایع تولیدی و خدماتی، شرکت‌های تولیدی تدابیر گسترده‌ای را به منظور بهبود عملکرد خود به اجرا درآورده‌اند. این تلاش‌ها به نتایج قابل توجهی در جهت ارتقای بهره‌وری برای بسیاری از شرکت‌ها منجر شده است. راهبرد بهبود بهره‌وری، به عنوان یک رویکرد نظام‌گرا جهت بهبود بهره‌وری، نیازمند درک دقیق و کافی از عناصر سیستم و محیط آنها است. این راهبرد نقش مهمی را در تعیین عملکرد سیستم ایفا می‌کند، در حالی‌که بر تغییرات تأثیر هم تأثیر می‌گذارد و به حفظ تعادل بین آنها کمک نماید.

هدف اصلی از این راهبرد، بهبود کارایی سیستم است و معمولاً بر اساس درک دقیق و شامل نتایج موفقیت‌های گذشته و فعلی تعیین می‌شود. اهدافی که برای ارتقای بهره‌وری تدوین می‌شوند، می‌توانند انواع گوناگونی داشته باشند. به عنوان مثال، تعیین هدف افزایش بهره‌وری سازمان به میزان ۸% در طول دو سال با تعیین اهداف خاص برای هر واحد سازمانی، یکی از نمونه‌های این راهبرد است.

جایگاه الگوبرداری و بررسی زنجیره ارزش برای رقابت در صنایع تولیدی و خدماتی

تقریباً همه‌ی فعالیت‌های تولیدی موفق، با بهره‌گیری از تجارب گذشته به این مرحله دست یافته‌اند. حتی تحقیقات انجام‌شده در این زمینه نیز تایید کرده‌اند که الگوبرداری، در شناخت بهتر و افزایش کیفیت و ارزش فعالیت‌ها نقش مؤثری ایفا می‌کند.

این الگوبرداری، به‌عنوان یک ابزار استراتژیک، در تحلیل عملکرد گذشته و افزایش بهره‌وری تولید به عنوان یک هدف کلان، تأکید دارد. به وسیله‌ی استخراج الگوها و تجربیات گذشته، فرایند تصمیم‌گیری و بهینه‌سازی فعالیت‌های تولیدی تسهیل یافته و به نتیجه‌گیری‌های موثرتری منجر می‌شود. این رویکرد، باعث ایجاد شناخت عمیق‌تری از نقاط قوت و ضعف سازمان می‌شود و به شکلی یکپارچه، به بهبود کارایی و بهره‌وری در تمامی جنبه‌های فعالیت‌های تولیدی کمک می‌نماید.

تجدید ساختار و برون سپاری برای رقابت در صنایع خدماتی و تولیدی

بسیاری از شرکت‌ها به‌طور فعال به سمت اجرای مهندسی دوباره در کلیه‌ی فرآیندهای خود پیش رفته‌اند، به‌طوری‌که از مطالعات مدل‌سازی و تجزیه و تحلیل زنجیره ارزش به واقعیت «دوباره مهندسی کردن» عملیات شرکت‌های خود پرداخته‌اند. این تحولات نه تنها به منظور بهبود کارایی، بلکه برای بررسی تمامی جنبه‌های عملیات و زنجیره ارزش کسب و کار اتخاذ شده است. مطالعات تجدید ساختار در هزاران شرکت به کاهش تعداد سطوح مدیریتی، کاهش تعداد کارکنان، سازماندهی مجدد فعالیت‌های کاری، و ادغام یا ترکیب بخش‌های مختلف انجام شده است.

بی‌شک، اهمیت این تغییرات بیشتر از هر زمانی به نوآوری و توسعه شرکت‌ها توجه کرده و آنها را تشویق به برون‌سپاری فعالیت‌های بیشتر کرده است. برون‌سپاری در اینجا بر اساس قاعده زیرساخت اقتصادی عمل می‌کند، به این معنا که شرکت‌ها و یا کشورها که در تولید و ساخت محصولات برتر هستند و نقش اصلی تولیدکننده را ایفا می‌کنند، بهبودهای توانمندی ایجاد می‌کنند. بنابراین، برون‌سپاری اجزا و قطعات به‌عنوان یک اقدام معمول در میان شرکت‌های تولید کننده تلقی می‌شود، که موجب تسهیل بخشی عمده از فعالیت‌ها برای شرکت‌های متعدد می‌شود.

این امر به عنوان یک مزیت رقابتی نیز شناخته می‌شود، زیرا شرکت‌ها دریافته‌اند که می‌توانند بخش قابل توجهی از فعالیت‌های خود از جمله خدمات نگهبانی، منشی‌گری، پردازش اطلاعات، مدیریت پرداخت حقوق و دستمزد، و … را برون‌سپاری کنند. این امر حتی در صنعت راه‌آهن و اعزام قطار نیز به وسیله‌ی برون‌سپاری گسترش یافته است.

بهره مندی از فناوری های برقراری ارتباط از راه دور

در چند سال اخیر، شرکت‌ها به منظور فعالیت‌های مختلفی که پیش از این به صورت برون‌سپاری نمی‌شد، به صحنه‌های بین‌المللی رفته‌اند. بسیاری از شرکت‌ها در حال حاضر به شرکت‌های مستقر در تایوان، هند و چین مراجعه کرده‌اند، به‌منظور ارتقاء نرم‌افزار، و حتی توسعه محصولات صنعتی و مصرفی خود.

برخی از نمونه‌های این تحولات عبارتند از جنرال الکتریک که به افتتاح یک مرکز توسعه و تحقیق در هند پرداخته است. شرکت‌های زیادی از پیشرفت‌های کسب‌وکارهای اینترنتی برای بازگشایی مراکز تماس مشتریان در سراسر جهان بهره‌مند شده‌اند و با این فرآیند، هزینه نیروی کار برای آنها ارزان‌تر شده است.

هرچند که این روندها باعث ایجاد امکانات مهندسی مجدد در سطح بین‌المللی شده‌اند، اما برخی مدیران نگران شده‌اند که اگرچه مهندسی مجدد می‌تواند به کاهش هزینه‌ها کمک کند، اما تأثیر محدودی در افزایش درآمد یا حضور در بازارها دارد. به عبارت دیگر، مهندسی مجدد به عنوان یک استراتژی تدافعی محسوب می‌شود که به مدیران در خصوص رشد کسب‌وکارهایشان کمک می‌کند.

در نهایت، شرکت‌ها همچنان به پیگیری اقدامات مهندسی مجدد ادامه می‌دهند، اما تأکید بیشتر آنها بر روی استراتژی‌هایی است که همراه با رشد درآمدهای فروش باشد. این نشان‌دهنده‌ی تلاش شرکت‌ها برای تعظیم اثربخشی و جذب بازارهای جدید و گسترش فعالیت‌های مختلف به جهت بهبود جاذبه و توسعه کسب‌وکار است.

کیفیت بالا موثر رقابت در صنایع تولیدی و خدماتی

در دو دهه گذشته، کیفیت به عنوان یکی از شاخص‌های اساسی و حیاتی برای شرکت‌ها مورد توجه قرار گرفته است. در گذشته، افزایش کیفیت به عنوان یک عامل مؤثر ممکن بود تا به چالش‌هایی برخورد کند و در نتیجه، ممکن بود برآیند صفر (zero-sum) به وجود آید؛ به این معنا که بهبود کیفیت باعث افزایش هزینه‌ها و کاهش حاشیه سود می‌شد.

اما نتایج چند سال اخیر نشان می‌دهد که بهبود کیفیت در فرآیند تولید، به افزایش بهره‌وری و ارتقای سود بیشتر منجر می‌شود. در واقع، بهبود کیفیت به معنای ارائه محصولات یا خدمات با استانداردهای بالاتر، کاهش نقص و بازخورد مثبت مشتریان، عاملی اساسی در ایجاد اعتماد و جلب مشتریان است. این موضوع موجب افزایش فروش، حفظ مشتریان قبلی، و حتی جلب مشتریان جدید می‌شود.

بهبود کیفیت به عنوان یک راهبرد استراتژیک نه تنها به افزایش اعتبار و اعتماد مشتریان کمک می‌کند، بلکه می‌تواند هزینه‌ها را کاهش داده و بازدهی سرمایه را افزایش دهد. بنابراین، در دهه‌های اخیر، شناخته شده است که بهبود کیفیت به عنوان یک عامل موثر و محرک برای توسعه پایدار و موفقیت شرکت‌ها عنوان شده و توجه به آن به عنوان یک استراتژی اصلی در مدیریت کسب‌وکارها افزایش یافته است.

طرح موضوع بهره وری برای رقابت در صنایع تولیدی و خدماتی

یکی از ویژگی‌های برجسته در زمینه اقتصاد و خدمات، بخش تولید محسوب می‌شود. اما مهم است به یاد داشته باشیم که افزایش اشتغال در بخش خدمات به نسبت سایر بخش‌ها به چشم می‌خورد. به طوری که اکثر شرکت‌های فعال در حوزه صنایع خدماتی اهدافی مشترک با شرکت‌های تولیدی را پیش می‌برند.

یکی از اهداف اساسی هر دو نوع شرکت، جلب و حفظ مشتریان می‌باشد. همچنین، ارائه محصولات و خدمات با کیفیت و مقرون به صرفه، هدف دیگر این شرکت‌هاست. در ادامه، توسعه توانمندی‌ها و ویژگی‌هایی که در افزایش تأثیرگذاری در فضای رقابتی مورد نظر خود شان ایفا می‌کنند، جزو اهداف مد نظر است.

این مسئله برای شرکت‌ها فرصتی را فراهم می‌کند تا یک رقابت کارآمد را در محیط‌های کاری و صنعتی خود تجربه کنند. به طور کلی، صنایع خدماتی با چالش‌های قابل توجهی روبرو هستند که نیازمند مدیران با دیدگاه‌ها و استراتژی‌های خاص و نوآورانه در جهت تحقق اهداف کسب و کار خود هستند.

خدمات ممکن است به عنوان موجودی ذخیره نشوند

تفاوت مدیریت کیفیت درصنایع تولیدی و خدماتی

طبیعت فوری خدمات

یکی از مهمترین تفاوت‌های بین صنایع تولیدی و خدماتی، در فوری بودن ارائه خدمات است. در حالی که شرکت‌های تولیدی محصولات را پیش از نیاز مشتریان تولید و ذخیره می‌کنند، شرکت‌های خدماتی به صورت فوری و به تقاضا خدمات خود را ارائه می‌دهند. این موضوع نیازمند بهره‌مندی از سیستم‌ها و فرآیندهای کارآمد در مدیریت کیفیت است.

اهمیت نواقص در خدمات

در صنایع خدماتی، هر نقص یا کاستی به راحتی قابل مشاهده توسط مشتری است و ممکن است تأثیر زیادی بر تجربه و رضایت او داشته باشد. به عبارت دیگر، در صنایع خدماتی امکان بهبود و اصلاح فوری وجود دارد و مدیران باید بتوانند به سرعت به نیازها و انتظارات مشتریان پاسخ دهند.

 استانداردها و کنترل کیفیت

در حالی که شرکت‌های تولیدی می‌توانند محصولات خود را از مراحل تولید به دقت کنترل کنند و استانداردهای دقیق کیفیت را پیش بینی کنند، در صنایع خدماتی با پویایی بیشتری روبه‌رو هستیم. این شرکت‌ها باید توانایی ارتقاء مستمر کیفیت خدمات خود را داشته باشند و به سرعت واکنش نشان دهند.

ارتباط مستقیم با مشتری

شرکت‌های خدماتی مستقیماً با مشتریان در ارتباط هستند و هر تغییر در عملکرد یا کیفیت خدمات به‌سرعت توسط مشتریان احساس می‌شود. این ارتباط مستقیم نیازمند به مکانیسم‌ها و سامانه‌هایی برای دریافت بازخورد و بهبود فوری است.

تضمین کیفیت در خدمات

مدیران شرکت‌های خدماتی باید به تضمین کیفیت خدمات خود اهمیت دهند. این شامل ارتقای مهارت‌ها، استفاده از فناوری‌های نوین، و پیش‌بینی نیازهای مشتریان در آینده می‌شود.

ارزیابی بهبودپذیری

از آنجایی که خدمات به‌سرعت قابل بهبود و اصلاح هستند، ارزیابی و نظارت مداوم برای تضمین بهبودپذیری و به‌روزرسانی خدمات ضروری است. تجدیدنظر مداوم در فرآیندها و تسهیل اقدامات اصلاحی نقش مهمی در مدیریت کیفیت خدمات دارد.

رقابت و روابط مشتریان در صنایع تولیدی و خدماتی

در صورتی که بخواهیم محیط رقابتی در صنایع تولیدی و خدماتی را بررسی کنیم، اهمیت روابط نزدیک با مشتریان انکارناپذیر است. حتی در میان تولیدکنندگانی که به صورت عمده و صنعتی فعالیت می‌کنند، مشاهده می‌شود که برخی از مراکز خرده‌فروشی با ارائه خدمات به مشتریان، توانسته‌اند ارتباط مستقیم و معنی‌داری با آنان برقرار کنند.

روابط نزدیک میان ارائه‌دهندگان خدمات و مشتریان علاوه بر ایجاد تفاوت ویژه، باعث می‌شود که مشتریان تمایل داشته باشند به این مراکز مراجعه کنند. این نوع ارتباطات معمولاً به شکل ملموس و مجزا، تجربه خرید مشتریان را بهبود می‌بخشد.

در دنیای رقابتی فعلی، هر موسسه خدماتی تلاش می‌کند تا با ارائه خدمات با کیفیت و قیمتی رقابتی، مشتریان خود را جذب نماید. برای مثال، ارائه‌دهندگان خدمات مراقبت از مو با ارائه محصولات با کیفیت و قیمت مناسب موفق به جلب توجه بیشتر مشتریان می‌شوند و ارتباطات نزدیک با آنان را تقویت می‌کنند.

این رقابت‌ها به مراتب در زمینه‌هایی مانند پزشکی و وکالت گسترده‌تر هستند. در واقع، وجود این ارتباطات نزدیک تأثیر بسزایی در کیفیت خدمات دارد و توانایی موسسات در جذب مشتریان را تعیین می‌کند.

مهمترین نکته این است که این روابط نه تنها در زمینه‌ی رقابت در صنایع تولیدی و خدماتی تأثیرگذار هستند، بلکه باعث افزایش کیفیت خدمات و ایجاد رقابت بیشتر می‌شود. با این وجود، مدیران باید توجه داشته باشند که این بنای ذهنی نیز ممکن است موجب عدم تمرکز کافی بر سازماندهی و مدیریت شود. به همین دلیل، حفظ تعادل میان تمرکز بر خدمات و سازماندهی صحیح امور از اهمیت به‌سزایی برخوردار است.

شخصی‌سازی خدمات: چشم‌اندازی برای موفقیت شرکت‌ها

شخصی‌سازی خدمات به عنوان یک مولفه اساسی در بهره‌وری و عملکرد شرکت‌ها برزگی دارد. شرکت‌ها نیاز دارند تا از روش‌های نوآورانه و متفاوتی برای موفقیت در بازار استفاده کنند و از تکرار روش‌های مشابه سایر شرکت‌ها پرهیز کنند. اما این تلاش باید همراه با حفظ نیروی کار مجرب و کارشناسان شرکت صورت گیرد، چرا که اخراج آن‌ها می‌تواند تأثیر منفی در عملکرد و سودآوری شرکت داشته باشد.

یک نمونه روشن از این واقعیت، مورد شرکت مسافرتی “کارلسون” است. قصد این شرکت از اخراج کارکنان و بستن دفاتر مسافرتی، منجر به کاهش کیفیت خدمات به مشتریان و افت روند مثبت شرکت گردید. دفاتر مسافرتی “کارلسون” دارای توان و آگاهی برای ارائه خدمات مطلوب به مشتریان بودند؛ اما این شرکت به جای توسعه و تقویت دانش ارتباطات کارگزاران با مشتریان، به این مسئله توجه نکرد.

نتیجه این سیاست، ناپایداری و کاهش تعداد مشتریان بود. به عنوان مثال، مسافرانی که به دنبال بلیط هواپیما به لس‌آنجلس بودند، انتظار داشتند از طریق دفاتر مسافرتی خدمات خاصی مثل کرایه خودرو، رزرو هتل درجه یک و … دریافت کنند. عدم ارائه این خدمات باعث شلوغی و بی‌نظمی در دفاتر مسافرتی شد و باعث ایجاد نارضایتی بیش از حد مشتریان گردید.

این موقعیت نشانگر اهمیت حفظ روابط نزدیک با مشتریان و ارائه خدمات شخصی‌سازی شده است. شرکت‌ها باید تلاش کنند تا با ارتقاء کیفیت خدمات و جلب اعتماد مشتریان، تأثیرگذاری در بازار رقابتی را تضمین کنند.

برون‌سپاری خدمات و خودکارسازی: راهکارهای پیشتازانه در صنایع تولیدی و خدماتی

در راستای رقابت در صنایع تولیدی و خدماتی، مهمترین نکته این است که برخی خدمات قابل ارائه به صورت خودکار و مکانیزه نیستند، به ویژه خدماتی چون مشاوره حقوقی، زیبایی و بهداشتی درمانی. این چالش در مقایسه با فعالیت‌های تولیدی که به صورت خودکار و مکانیزه قابل انجام است، پیش می‌آید.

با این حال، برخی شرکت‌ها با تمرکز بر ارتقای خدمات خود به صورت خودکار و با کیفیت بالا، توانسته‌اند خدمات جدیدی را به مشتریان ارائه دهند. بانک‌ها از جمله این شرکت‌ها هستند که با نصب دستگاه‌های خودپرداز (ATM) و بهره‌مندی از سیستم‌های آنلاین و تلفنی، در راستای خودکارسازی خدمات قدم‌های مؤثری برداشته‌اند.

یک مثال دیگر از پیشتازی در خودکارسازی خدمات، صنعت هواپیمایی است. با نصب باجه‌های خودکار جهت ورود و خروج مسافران، این صنعت به شدت گام مؤثری در جهت خودکارسازی خدمات گذاشته است. امروزه، باجه‌های خودکار برای ورود و خروج مسافران در این صنعت به وفور نصب شده‌اند، به طوری که تمام مسافران نیازمند استفاده از این خدمات هستند.

لزوماً گسترش خدمات خودکار منجر به اخراج کارکنان از صنایع نمی‌شود. به عنوان مثال، در صنعت بانکداری در ایالات متحده، تعداد دستگاه‌های خودپرداز به‌طور چشمگیری افزایش یافته و همچنین تعداد کارمندان بانک نیز افزایش یافته است. این نشانگر افزایش تنوع خدمات ارائه شده توسط بانک‌ها و همچنین وجود شعبات بانکی متعدد می‌باشد.

به طور کلی، توجه به نقاط قوت و ضعف هر صنعت و اعمال بهینه‌سازی در ارائه خدمات، می‌تواند برای رقابت در بازار بهره‌ور و افزایش کیفیت خدمات بسیار حائز اهمیت باشد.

افزایش کیفیت خدمات و تأثیر آن بر اقتصاد

بهبود و ارتقای کیفیت خدمات به طور مستقیم تأثیرات مثبت و قابل توجهی بر اقتصاد کشورها دارد. کشورها به منظور تحقق این هدف، تلاش می‌کنند تا دانش خدماتی خود را ارتقاء داده و با افزایش آگاهی و توانمندی در ارائه خدمات، بخش خدمات را گسترش دهند.

شرکت‌های خدماتی نیز با پیشبرد راهبردهای مختلف، از جمله خودکارسازی، به منظور بهبود کیفیت و بهره‌وری عملکرد خود اقدام می‌کنند. علاوه بر خودکارسازی، انتخاب راهکارهای دیگر نیز از جمله اقدامات موثر است.

ارائه بسته خدمات (Bundling)

این راهکار امکان ارائه چندین خدمت مختلف به صورت یک بسته را فراهم می‌کند. این کار می‌تواند مشتریان را به جذب بیشترین خدمات ترغیب کند و بهبود تجربه آن‌ها را ایجاد کند.

فروش مکمل خدمات (Cross Selling)

این راهکار به شرکت‌ها این امکان را می‌دهد تا خدمات یا محصولات مکمل یکدیگر را به مشتریان پیشنهاد دهند. این اقدام می‌تواند علاوه بر افزایش درآمد، در ارتقای کیفیت تجربه مشتریان را نیز تاثیر داشته باشد.

افزایش نرخ یادگیری سازمانی

تسریع در فرآیند یادگیری در سازمان‌ها می‌تواند به افزایش کیفیت خدمات و بهره‌وری کمک کند. این امر نیازمند بهبود فرآیندها، آموزش مداوم و انعطاف‌پذیری سازمانی است.

تجدید ساختار نحوه انجام کار

به‌روزرسانی ساختار سازمانی و فرآیندهای کاری نیز می‌تواند تأثیرات بزرگی در بهبود کیفیت و بهره‌وری داشته باشد. این اقدام نیازمند تجدیدنظر در سیاست‌ها و رویکردهای سازمانی است.

به طور کلی، افزایش کیفیت خدمات به عنوان یک هدف بلندمدت، نه‌تنها به رشد اقتصادی کمک می‌کند بلکه تأثیرات مثبت خود را در تجربه مشتریان، ارتقاء فرآیندها، و افزایش رقابت‌پذیری شرکت‌ها نیز نشان می‌دهد.

بسته‌بندی خدمات و تأثیر آن در صنایع تولیدی و خدماتی

بسته‌بندی یا فروش مکمل خدمات به عنوان یک راهبرد گسترده و مؤثر، در بسیاری از صنایع، به ویژه در بانکداری، موجب بهبود عملکرد و ارتقاء تجربه مشتریان می‌شود. این راهبرد به تدریج به یک ابزار حیاتی تبدیل شده است و در زیر تأثیرات آن بر بخش بانکداری توضیح داده می‌شود.

تسهیلات آنلاین و خودکار

خودپرداز و سیستم‌های هوشمند: ارائه خدمات خودکار از طریق خودپردازها و سیستم‌های هوشمند، مشتریان را قادر به انجام تراکنش‌های روزانه‌شان بدون نیاز به مراجعه به دفاتر بانکی می‌کند. این کار تجربه مشتریان را تسریع می‌بخشد و بهره‌وری را افزایش می‌دهد.

خدمات تخصصی توسط کارشناسان

ارائه تسهیلات و وام: برخی خدمات تخصصی نظیر اخذ وام و تسهیلات مالی نیازمند تخصص کارشناسان بانک می‌باشند. این خدمات توسط افراد ماهر ارائه می‌شوند که بر اساس دانش و تجربه‌ی خود، به مشتریان در انتخاب بهترین گزینه‌ها کمک می‌کنند.

آموزش و توسعه مهارت‌های کارکنان

آموزش متخصصان: ارتقاء سطح دانش و مهارت کارشناسان بانک در زمینه‌های تخصصی، ارائه خدمات با کیفیت‌تر و ایجاد روابط موثرتر با مشتریان را تضمین می‌کند.

تجربه مشتریان

ارتقاء تجربه مشتری: ارائه خدمات تخصصی توسط کارشناسان می‌تواند تجربه مشتریان را بهبود بخشد و اعتماد آن‌ها را به بانک تقویت کند.

تعامل انسانی و فرآیندهای تخصصی

تعامل مستقیم با مشتریان: بخش تخصصی ارائه خدمات این امکان را فراهم می‌کند که مشتریان با کارشناسان در زمینه‌های خاص برخورد داشته باشند و نیازهای خود را مطرح کنند.

از طریق این رویکردها، بسته‌بندی خدمات در بانکداری، تأثیرات مثبت زیادی ایجاد می‌کند و این امکان را به بانک می‌دهد که هم خدمات خودکار و هم خدمات تخصصی توسط افراد متخصص را به مشتریان ارائه دهد. این ترکیب از عناصر، تنوع و کارایی در ارائه خدمات را افزایش می‌دهد و موجب جذب و نگه‌داری مشتریان می‌شود.

businessnewsdaily – smallbusiness – hbr – liveplan