کدام یک از مدل های کسب و کار برای شما مناسب است؟

۱۷ نوع مدل کسب و کار

با توجه به تنوع گسترده مشاغل، مدل‌های کسب و کار همچنان در حال تکامل هستند. به خاطر داشته باشید که به احتمال زیاد یک مدل برای همه مشاغل مناسب نخواهد بود. در اینجا ۱۷ مدل کسب و کار و نمونه‌هایی از هر یک آورده شده است:

۱. مدل یک به یک

در مدل کسب و کار یک به یک، یک شرکت برای هر کالایی که خریداری می‌شود، یک کالا را به خیریه اهدا می‌کند. این مدل معمولاً برای مشتریانی جذاب است که قدردان کسب‌وکارهای با ماهیت خیرخواهانه هستند. از آنجایی که آن‌ها قدردان تلاش‌های شرکت هستند، ممکن است برای خرید یک محصول تشویق شوند و به این ترتیب، هم مشتریان و هم شرکت‌ها می‌توانند در یک فعالیت خیرخواهانه مشارکت کنند.

مثال: یک شرکت کفش برای هر جفت کفش گران‌قیمتی که خریداری می‌شود، یک جفت کفش ساده را به یک سازمان خیریه بین‌المللی اهدا می‌کند. این شرکت با ایجاد یک برند مثبت با مشتریان، سودآوری می‌کند.

۲. مدل درآمد پنهان

با این مدل، کاربران نیازی به پرداخت هزینه برای خدمات خود ندارند. با این حال، شرکت‌ها همچنان از منابع مختلف درآمد کسب می‌کنند. معمولا درآمد شرکت‌ها در این مدل از طریق تبلیغات است.

مثال: یک موتور جستجو از کسب‌وکارهایی که می‌‌خواهند در یک کلمه کلیدی بیشتر دیده شوند، پول تبلیغات دریافت می‌کند، حتی اگر کاربران سایت برای استفاده از موتور جستجو هزینه‌ای پرداخت نکنند.

۳. مدل متن باز

یک مدل کسب و کار متن باز، هم یک سرویس یا محصول رایگان و هم یک نسخه تجاری پولی را ارائه می‌دهد. اگرچه متن باز و «فریمیم» دارای برخی جنبه‌های مشترک هستند، اما یک مدل مشابه نیستند. در حالی که مدل تجاری فریمیوم شامل یک محصول رایگان است که به صورت مرکزی توسط یک شرکت ساخته و ایجاد می‌شود، مدل کسب و کار متن باز شامل یک محصول رایگان است که توسط یک جامعه متن باز از توسعه‌دهندگان ساخته و طراحی می‌شود.

مثال: یک شرکت نرم‌افزاری یک نسخه رایگان و متن باز ارائه می‌دهد، اما برای خدمات پشتیبانی یا نسخه‌های ارتقا یافته برای کاربران سازمانی هزینه دریافت می‌کند.

در مدل کسب و کار تیغ ریش‌تراش، شرکت‌ها محصول اصلی را ارزان و محصول مکمل یا شارژ مجدد را با قیمت گران ارائه می‌دهند. دومی اساساً به عنوان طعمه عمل می‌کند، زیرا به نظر می‌رسد مشتریان یک معامله خوب دریافت می‌کنند. هنگامی که یک شرکت محصول ارزان‌تری ارائه می‌دهد، امیدوار است مشتریانش در نهایت لوازم جانبی گران‌تری را خریداری کنند. شرکت‌ها از این مدل زمانی استفاده می‌کنند که محصول مکمل داشته باشند که بتواند مشتریان را به خرید دیگری تشویق کند.

مثال: یک تولیدکننده، چاپگرها را با قیمت پایین می‌فروشد. با این حال، به نوع خاصی از جوهر نیاز دارد که شرکت آن را با قیمت بالایی می‌فروشد. برای استفاده از چاپگر ارزان‌تر، باید جوهر و سایر لوازم جانبی شرکت را خریداری کنید.

۹. مدل اشتراکی

در مدل کسب و کار اشتراکی، مشتریان برای دسترسی به خدمات یا محصولات به طور مداوم هزینه پرداخت می‌کنند. این مدل برای شرکت‌ها درآمد قابل پیش‌بینی ایجاد می‌کند و به مشتریان دسترسی مداوم به خدمات یا محصولات را می‌دهد.

مثال: یک شرکت پخش فیلم به صورت آنلاین، هزینه اشتراک ماهانه دریافت می‌کند تا به مشتریان امکان دسترسی به لیست گسترده‌ای از فیلم‌ها و نمایش‌های تلویزیونی را بدهد.

۱۰. مدل فرانچایز یا حق امتیاز

فرانچایز یک کسب و کار تثبیت شده است که حق امتیاز آن توسط خریداران، خریداری و تکثیر می‌شود. مالک اصلی با خریداران در مورد عملیات مختلف کسب و کار مانند تأمین مالی و بازاریابی همکاری می‌کند تا اطمینان حاصل شود که کسب و کار مانند نمونه قبلی خود اداره و کار می‌کند. در این مدل کسب و کار، فرانچایزدهنده درصدی از سود را از فرانچایزگیر دریافت می‌کند.

مثال: بسیاری از شرکت‌ها از این مدل تجاری برای مشاغلی مانند رستوران‌های فست‌فود گرفته تا مراکز تناسب اندام، فروشگاه‌های قطعات خودرو و موارد دیگر استفاده می‌کنند.

۱۱. مدل پلتفرم چندجانبه

در این مدل کسب و کار، شرکت‌ها خدمات را به دو طرف مختلف یک کسب و کار ارائه می‌دهند. این به مشاغل امکان می‌دهد تا ویژگی‌های بصری ایجاد کنند و از گروه‌های هدف متعدد سود کسب کنند.

مثال: یک سایت پلتفرم اجتماعی به کاربران کمک می‌کند تا با افراد دیگر ارتباط برقرار کنند. همچنین تبلیغ‌کنندگانی را جذب می‌کند که می‌خواهند محصولات خود را به افراد مختلف معرفی کنند. این پلتفرم به هر دو هدف دست می‌یابد.

۱۲. مدل جمع سپاری

جمع‌سپاری معمولاً شامل دریافت کار، اطلاعات و یا نظر از گروه بزرگی از مردم، از طریق اینترنت، رسانه‌های اجتماعی و برنامه‌های گوشی‌های هوشمند است. گاهی اوقات این افراد به عنوان فریلنسر حقوق می گیرند، گاهی اوقات به صورت داوطلبانه این کار را انجام می دهند. شرکت‌هایی که از این مدل استفاده می‌کنند، می‌توانند به جای استخدام کارمندان داخلی، به شبکه گسترده‌ای از استعدادها دسترسی پیدا کنند. شرکت‌هایی که از مدل کسب و کار برون‌سپاری جمعی استفاده می‌کنند، می‌توانند با میزبانی محتوا و تبلیغات، سود کسب کنند.

مثال: یک وب‌سایت آگاهی‌دهنده دیابت ممکن است محتوایی را از منابع مختلف قابل دسترسی برای به اشتراک گذاشتن اطلاعات در مورد بیماری، منابع و سؤالات متداول تنظیم کند. درآمد آن از تبلیغات یا محتوای حمایت‌شده به دست می‌آید.

۱۳. مدل نظیر به نظیر (P2P)

یک کسب و کار P2P به پلتفرمی اشاره دارد که در آن دو فرد برای خرید و فروش محصولات و خدمات با یکدیگر تعامل دارند. این مدل تجاری نیاز به مشارکت شخص ثالث را از بین می‌برد. آن‌ها همچنین ممکن است کالاها و خدمات را با هم تولید کنند.

مثال: یک سایت کاریابی مانند Indeed از پلتفرم خود برای اتصال جویندگان کار و شرکت‌هایی که فرصت‌های شغلی ارائه می‌دهند استفاده می‌کند. Indeed پلتفرم است و جویندگان کار و شرکت‌ها برای برآورده کردن نیازهای یکدیگر تعامل دارند.

۱۴. مدل باندلینگ

در یک مدل تجاری باندلینگ، شرکت‌ها دو یا چند محصول را به عنوان بخشی از یک مجموعه یا واحد واحد می‌فروشند. به طور معمول، آن‌ها این مجموعه را با قیمت پایین‌تری نسبت به زمانی که هر محصول را به صورت جداگانه می‌فروختند، ارائه می‌دهند. با مدل کسب و کار باندلینگ، شرکت‌ها می‌توانند حجم فروش خود را افزایش دهند و به طور بالقوه محصولاتی یا خدماتی را بفروشند که در صورت فروش جداگانه، تمایل به فروش کمتری دارند.

مثال: یک مرکز تناسب اندام بر اساس تعداد کلاس‌هایی که مشتریان در ماه می‌گیرند، از آن‌ها هزینه دریافت می‌کند. هر چه مشتری کلاس‌های بیشتری بگذارد، هر کلاس ارزان‌تر می‌شود، حتی اگر هزینه کل مشتری افزایش یابد.

۱۵. مدل تجارت الکترونیک

مدل کسب و کار تجارت الکترونیک بر فروش کالاها به صورت اینترنت متکی است. این مدل تجاری به دنبال فروش محصولات از طریق یک وب سایت است که به عنوان فروشگاه آنلاین شناخته می‌شود. مدل تجارت الکترونیک شامل مدل‌های کسب و کار B2C، B2B، C2B و C2C می‌شود.

مثال: یک جواهرساز با پرسنل کم به فروش آنلاین متکی است. بدون هزینه نگهداری یک فروشگاه فیزیکی، درآمد کسب می‌کند.

۱۶. مدل تولیدکننده

مدل کسب و کار تولیدکننده شامل تولیدکنندگانی است که مواد خام را به محصولاتی برای فروش شرکت‌ها تبدیل می‌کنند. به خاطر داشته باشید که حتی اگر شرکت‌ها با استفاده از قطعات تولید شده توسط شرکت دیگری محصولات ایجاد کنند، همچنان به عنوان تولیدکننده در نظر گرفته می‌شوند. در مدل تجاری تولیدکننده، شرکت‌ها با فروش به سایر مشاغل یا خرده فروشان درآمد کسب می‌کنند.

مثال: یک کسب و کار قطعات الکترونیکی برای تلفن همراه می‌سازد. این قطعات را به یک سازنده تلفن می‌فروشد که قطعات را از شرکت‌های مختلف برای ساخت تلفن‌های خود خریداری می‌کند. همه شرکت‌های درگیر از فروش خود سود می‌کنند.

۱۷. مدل لیزینگ

در مدل لیزینگ، یک شرکت محصولی را از فروشنده خریداری می‌کند. سپس، شرکت دیگری این محصول را از آنها اجاره می‌کند. محصولاتی که با مدل کسب و کار لیزینگ به خوبی کار می‌کنند شامل تجهیزات پزشکی یا تولیدی هستند.

مثال: یک شرکت تجهیزات سنگین، بیل‌های مکانیکی و سایر تجهیزات خود را به یک شرکت ساختمانی که نمی‌خواهد روی موجودی خود سرمایه‌گذاری کند، اجاره می‌دهد.